Monte - Montesorri :)

Nic nie skomentuję. Lubię!

 Pedagogika Montessori

Pedagogika Marii Montessori jest bezpośrednio skierowana na dziecko i jego potrzeby, na jego spontaniczną aktywność oraz dążenie do niezależności od dorosłych.
•    odpowiednio przygotowane OTOCZENIE
•    pomocny NAUCZYCIEL
•    stosowny MATERIAŁ DYDAKTYCZNY
Te trzy komponenty tworzą idealną wspólnotę, która wychodząc naprzeciw pragnieniom i zainteresowaniom dziecka, umożliwia wszechstronny jego rozwój.

OTOCZENIE

Właściwie przygotowane otoczenie powinno wspierać rozwój dziecka i doprowadzić je do samodzielności, odpowiedzialności, niezależności, a także miłości do świata. Musi odpowiadać potrzebie ruchu dziecka i przez swą atrakcyjność być zaproszeniem do działania. Jednocześnie jawić się powinno jako uporządkowana całość, w której dziecko mogłoby się czuć dobrze i bezpiecznie. I tak już przekraczając progi domu dziecko powinno czuć się jak gość, być radosne i zadowolone.
Budynek powinien być niski, pomalowany na jasny, ciepły kolor i znajdować się w ogrodzie. Sale w nim mają być funkcjonalne, meble lekkie, niskie, o prostej konstrukcji, estetycznie wykonane. Ich wielkość powinna być dopasowana do wzrostu dziecka, wielkości jego rąk i zasięgu wzroku.

NAUCZYCIEL

Maria Montessori określa nauczyciela jako "pomocnika dziecka" w jego uczeniu się, gdyż tylko schodząc na drugi plan, daje on możliwość wyzwolenia się dziecięcej energii. Wychowawca powinien być pośrednikiem miedzy materiałem dydaktycznym, a dzieckiem, zrezygnować z funkcji wykładowcy , a przyjąć rolę pomocnika i obserwatora. W trakcie pracy z pomocami rozwojowymi powinien mówić jak najmniej, bo to nie jego wyjaśnienia są istotne, lecz dziecięca ciekawość i dociekliwość. Dziecku poszukującemu, nauczyciel powinien dać odczuć swoją obecność, natomiast temu, które już zajęło się konkretną pracą, nie powinien przeszkadzać. Ten czas może przeznaczyć na wnikliwą obserwację i zanotowania postępów dziecka w nauce w tzw. "dzienniczku osiągnięć".

MATERIAŁ DYDAKTYCZNY

Jest to namacalna forma zdobywania wiedzy. Jego podstawowym zadaniem jest pobudzenie dziecka do ruchu, rozwijanie jego osobowości i inteligencji. Dzięki możliwości samodzielnego wyboru pracy, samokontroli i wielokrotnego powtarzania, dziecko bez przymuszania nauczy się samodzielnego, krytycznego myślenia, pracowitości, cierpliwości i dążności do celu. Cechy pomocy rozwojowych:

• estetyka wykonania
• aktywność - zachęcają do działania
• ograniczenie - każda pomoc , która występuje w sali jest jedyna i niepowtarzalna
• samokontrola - pozwala na bezpośrednie sprawdzenie swoich postępów

Ich przeznaczenie i budowa dostosowane są do pojawiających się wrażliwych faz i dzielą się na następujące grupy:

1. Do praktycznych ćwiczeń dnia codziennego.
2. Do kształcenia zmysłów.
3. Do edukacji matematycznej.
4. Do edukacji językowej.
5. Do wychowania kosmicznego (nauka o wszechświecie).
6. Do wychowania religijnego.

Istotnym warunkiem jest "widoczność" pomocy, czemu służą otwarte półki w szafkach. Tylko wtedy, gdy widać pomoc, dziecko ma szansę samo się nią zająć i zafascynować.

Źródło:  www.ziarenko.com.pl, http://www.szkola-montessori.com.pl/p/pedagogika-montessori.html